Portaal naar de mooiste plekjes van de Ardèche en toerisme in de geheime en ongewone Ardèche
De meest afgelegen plek van de Ardèche
Wat als ik vandaag een wandeling zou aanbevelen die niet vermeld staat bij een toeristenbureau, website, Google Maps-foto of Facebook-bericht? Het is niets minder dan de eenzaamste plek in de Ardèche.
Ik heb het niet over de meest afgelegen plek (er zal altijd een ruigere berghelling zijn), en zelfs niet over de meest afgelegen. Verre van dat: het is de eenzaamste plek, waar je gevoel van eenzaamheid het sterkst zal zijn.
Want hier ben je op een plek waar niets is, waar altijd niets is geweest; een plek waar je niemand zult zien, waar je helemaal alleen op de wereld bent. Een Causse Méjean, de Ardèche-versie. Het is zo erg dat de plek geen naam heeft op een kaart, noch op IGN noch op Google. Als je echt een plaatsnaam zou willen vinden, zou het Serre Chastagnon zijn. Maar de Gras is veel groter dan deze ene heuvel.
Het luchtbeeld is intrigerend: een enorme rechthoek waar niets is, zelfs geen pad, of nauwelijks een paar honderd meter. Ik weet dat dit 99,99% van de mensen, of zelfs 999% van hen, zal mishagen.
Wat zijn deze kale vlaktes eigenlijk ?
De Gras, nabij Balazuc, verwijst naar een heel bijzonder type landschap en terrein, typisch voor de zuidelijke Ardèche. Het wordt gebruikt om het dorre, steenachtige en onontgonnen land te beschrijven dat te vinden is op de kalksteenplateaus van deze regio. Het is een garriguelandschap (of "clapas"), gekenmerkt door zeldzame en veerkrachtige mediterrane vegetatie, zoals witte eik, jeneverbes en schorpioenbrem, met soms zeer kale en steenachtige gedeelten.
Het landschap is vaak ruïneus, met verbluffende erosiepatronen, kalksteenverhardingen, sinkholes en een droge en dorre aanblik. Helemaal tot aan Les Vans, met zijn wisselende geografie, valt één constante op : er is niets. Heel weinig paden, geen woningen. Het land is zo droog dat er niets aan kleeft.
Van oudsher was Les Gras een pastoraal gebied waar herders, vaak de rijkste boeren, hun kuddes geiten lieten grazen. Tegenwoordig zijn deze plaatsen volledig verlaten door het toerisme. We begrijpen het. Dat is niet erg. Elke plek heeft zijn roeping: hier is het stilte.
Hoe loop je erheen ?
Je parkeert je auto op 44.522649, 4.34997. Je vindt een pad dat vanaf de weg niet erg duidelijk is : je vraagt ?? Je af of dit het is. Maar het bestaat zeker. Het begin van het pad klimt de heuvel op en biedt weinig tot geen interesse. Vanaf een bocht naar rechts wordt het landschap mooier.
Vanaf daar loopt het pad verder richting vliegveld Lanas en verdwijnt dan geleidelijk in het niets. Je komt aan in een gebied van grote eenzaamheid. Wanneer het pad vervaagt, ga je recht naar het oosten, richting Serre Chastagnon. Hoe verder je door het struikgewas gaat – zonder enige moeite, zelfs – hoe meer je je van de wereld verwijdert, totdat je een onbeduidend mens wordt, helemaal alleen.
Er zijn daar zo weinig mensen dat je ruim de tijd hebt om een ??nauwelijks bang hert of een westelijke groene hagedis tegen te komen.
Het is tegen de verwachting in om zo'n wandeling aan te raden, en toch is het een plek die we aanbevelen, niet zozeer vanwege het landschap, maar meer vanwege het gevoel van afzondering dat je zult ervaren.
VINCENT TCHORSKI - ISTORIJA I NASLEDIE TCHORSKI - OGRN 1034205029395
E-mail : tchorski@gmail.com
Tchorski, Vesennyaya Ulitsa 24-26, Kemerovo, Russie, 650000
Чорский, Весенняя улица, 24-26, Кемерово, Кемеровская область, Россия, 650000